Kartezjusz i Hobbes (przeł. P. Załęski, przekład przejrzał S. Szymański)

Abstrakt

Historiografia wczesnonowożytnej filozofii arystotelejskiej i jej związków z jej siedemnastowiecznymi krytykami, takimi jak Hobbes i Kartezjusz, rozrosła się w ostatnich latach. Niniejszy artykuł analizuje dynamikę tego procesu, koncentrując się na tendencji do komplikowania i rozczłonkowywania kategorii arystotelizmu na wielość rozmaitych „arystotelizmów” oraz na znaczeniu tego procesu dla prób stworzenia kontekstualnej historii powiązań Hobbesa i Kartezjusza z ich arystotelejskimi prekursorami i współczesnymi im autorami należącymi do tej tradycji. W szczególności rozważane są tu ostatnie prace o filozofii przyrody Kartezjusza i Hobbesa oraz sposoby, w jakie historycy powiązali rozmaite formy nowożytnego arystotelizmu z projektaminovatores.