„Rana w sercu”. O zawałowych esejach Jana Kotta

Abstrakt

Artykuł dotyczy doświadczenia zawału w esejach Jana Kotta – światowej sławy historyka teatru, krytyka teatralnego i literackiego, historyka literatury, tłumacza i pisarza. Motto Kotta otwierające jedną z jego biograficznych książek Zawał serca. Przyczynek do biografii brzmiało: „Piszę nie o sobie, piszę sobą”, tym samym intymność ciała i różnorodne choroby (obok zwału serca także gruźlica i nowotwór) stały się ważnymi kluczami do zrozumienia jego pisarstwa. Kott ujawnia podwójne znaczenie zawału serca: z jednej strony jest usterką, mechaniczną awarią – zgodnie z opiniami Susan Sontag, z drugiej – zawał może być traktowany metaforycznie. W swych kolejnych tekstach Kott przedstawia swoistą metafizykę choroby, na którą składają się różne problemy, m.in. związek między bólem zawałowym a orgazmem czy prawdopodobieństwo śmierci.