Formy satyry w poezji Tadeusza Różewicza

Abstrakt

Tematem artykułu Elżbiety Sidoruk jest obecność satyry w poezji Tadeusza Różewicza. Wbrew krytykom kwestionującym poetyckość utworów, w których satyryczność przejawia się w formie bezpośredniej, autorka udowadnia, że włączanie do tomów poetyckich wierszy czysto satyrycznych (czy - inaczej mówiąc - publicystycznych) jest wyrazem konsekwentnego dążenia Różewicza do poszerzania obszaru poezji. Wykazuje także, że konstytutywny dla postawy satyryka krytycyzm z biegiem lat coraz głębiej przenika twórczość poety i coraz wyraźniej się w niej manifestuje.