Zenon nie do odparcia

Abstrakt

Esej podkreśla estetyczne walory paradoksu Zenona z Elei formułowanego w postaci metafory Achillesa i żółwia. Przybliża zarazem pisarski paradoks, stanowiący rdzeń autorskiego pomysłu cyklu aforyzmów Zapiski lekkoducha. W obydwu wypadkach chodzi o wydobywanie sensu takiej nieskończoności, która rozsadza konstrukcje teoretyczne i wdziera się do ludzkiego życia, stanowiąc dlań twórczy impuls do ponawianych prób zmierzenia się z nią, bez możliwości jej okiełznania.