Juliusz Domański

Juliusz Domański, filolog klasyczny ze specjalizacją neolatynistyczną i historyk filozofii starożytnej, średniowiecznej i renesansowej, emerytowany profesor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN oraz Instytutu Filologii Klasycznej UW, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, członek-korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Polskiego Towarzystwa Filologicznego, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, International Society for the History of Rhetoric. Opublikował m.in. De Philippo Callimacho elegicorum Romanorum imitatore (1966), Erazm i filozofia (1973, 2001), „Scholastyczne” i „humanistyczne” pojęcie filozofii („Studia Mediewistyczne” XIX, 1978, z. 1), Początki humanizmu (jako t. IX Dziejów filozofii średniowiecznej w Polsce, red. Z. Kuksewicz, 1982), Tekst jako uobecnienie (1992, 2002), La philosophie, théorie ou manière de vivre? Les controverses de l’Antiquité à la Renaissance i toż w przekładzie polskim jako Metamorfozy pojęcia filozofii (1996), Z dawnych rozważań o marności i pogardzie świata oraz nędzy i godności człowieka (1997). Stanisław Gromadzki, ur. 24 marca 1971 r. w Kolnie (woj. podlaskie); filolog, filozof, aforysta, tłumacz i eseista. Współautor (z Jerzym Niecikowskim) antologii Nihilizm: dzieje, recepcja, prognozy, Warszawa 2001; przełożył książkę Karla Löwitha, Od Hegla do Nietzschego. Rewolucyjny przełom w myśli XIX wieku, Wydawnictwo KR, Warszawa 2001. Przygotowuje książkę eseistyczną Zapiski lekkoducha (fragmenty publikowane w czasopismach). Od 2006 r. kieruje Wydawnictwem Wydziału Filozofii i Socjologii UW. Wybrał i opracował (samodzielnie lub z innymi osobami) teksty do 18 numerów kwartalnika „Przegląd Filozoficzno-Literacki”. Zajmuje się myślą Nietzschego, filozofią kultury, filozofią literatury, tzw. „warszawską szkołą historii idei” oraz komparatystyką. Założyciel, redaktor naczelny i członek Rady Programowej „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego”.