Antyreprezentacjonizm i nastawienie dynamiczne (przeł. P. Gładziejewski)

Abstrakt

Argumentom na rzecz antyreprezentacjonizmu w kognitywistyce często doskwiera brak szczegółów. Celem tego artykułu jest wypełnienie luk w owych argumentach i pokazanie w ten sposób, że co najmniej jedna forma antyreprezentacjonizmu jest do obronienia. Wprowadziwszy teleologiczną definicję reprezentacji i zaaplikowawszy ją do kilku modeli inspirujących twierdzenia antyreprezentacjonistów, pokazuję, że w ramach antyreprezentacjonizmu trzeba odróżnić od siebie dwie tezy, ontologiczną i epistemologiczną. Biorąc pod uwagę założenia stojące u podstaw dyskusji, wskazuję racje za tym, że teza ontologiczna jest fałszywa. Następnie staram się pokazać, że teza epistemologiczna może ostatecznie okazać się prawdziwa, mimo że natrafia na jedną poważną trudność. Po drodze zbaczam toku rozważań, aby omówić pewną kontrowersję, jaka powstała na początku dwudziestego wieku w fizyce.